மொழிபெயர்ப்பின் மூலக் கட்டுரையை இங்கே காணலாம். 

ஜேர்மன் அரசியல்வாதிகளும் ஊடகங்களும் அமெரிக்காவில் டொனால்ட் ட்ரம்ப்பின் தேர்தல் வெற்றிக்கு பாசிசவாதத்தை ஆக்ரோஷமாக இயல்பாக்குவதன் மூலமாக எதிர்வினையாற்றியுள்ளனர். இந்தாண்டின் தொடக்கத்தில், செல்வாக்குமிக்க Welt am Sonntag (ஞாயிற்றுக்கிழமை உலகம்)  என்ற பத்திரிகையானது, “எலோன் மஸ்க் ஏன் ஜேர்மனிக்கான மாற்றீடு கட்சியை (AfD) ஆதரிக்கிறார்” என்று தலைப்பிட்டு அமெரிக்க தன்னலக்குழு மற்றும் நூற்றுக்கணக்கான பில்லியன் யூரோக்களை கட்டுப்படுத்தும் ட்ரம்ப் ஆதரவாளரான எலோன் மஸ்க்கின் விருந்தினர் கட்டுரையை வெளியிட்டது.

AfD பாசிசவாதிகளின் தேர்தல் பிரச்சாரத்திற்கு பகிரங்கமாக ஆதரவளிக்கும் இந்தக் கட்டுரையில், மஸ்க் “ஜேர்மனி ஒரு முக்கிய கட்டத்தில் உள்ளது — அதன் எதிர்காலம் பொருளாதார மற்றும் கலாச்சார பொறிவின் விளிம்பில் தள்ளாடிக் கொண்டிருக்கிறது” என்று எழுதுகிறார். மேலும் அவர், “ஜேர்மனி அதன் முன்னாள் சுயத்தின் நிழலாக மாறுவதை AfD மட்டுமே தடுக்க முடியும். பொருளாதார செழிப்பு, கலாச்சார ஒருமைப்பாடு மற்றும் தொழில்நுட்ப கண்டுபிடிப்பு ஆகியவை வெறும் கனவுகள் அல்ல. ஆனால், ஒரு யதார்த்தமான எதிர்காலத்தை நோக்கி நாட்டை வழிநடத்தும்” என்று குறிப்பிட்டுள்ளார்.

மஸ்க் இன் கருத்துரையின் மையத்தில் கட்டுப்பாடின்றி பொருளாதார நெறிமுறைகளைத் தளர்த்துவதற்கான அழைப்பு உள்ளது. இதை, அவர் AfD இன் வேலைத்திட்டத்துடன் தொடர்புபடுத்துகிறார், ஆனால் உண்மையில் இந்தக் கருத்து அனைத்து ஆளும் கட்சிகளாலும் பகிர்ந்து கொள்ளப்படுகிறது. AfD யின் “பொருளாதார சுதந்திரம் விரும்பத்தக்கது மட்டுமல்ல அவசியமானதும் கூட” என்பதை புரிந்து கொண்டுள்ளதாக மஸ்க் எழுதுகிறார். அரசாங்கத்தின் மிதமிஞ்சிய நெறிமுறைகளையும், வரிகளையும் குறைப்பதற்கும், சந்தை நெறிமுறைகளைத் தளர்த்துவதற்குமான AfD இன் அணுகுமுறையானது, டெஸ்லா மற்றும் ஸ்பேஸ்எக்ஸ் போன்ற அவரது சொந்த நிறுவனங்களை வெற்றிகரமாக்கிய கோட்பாடுகளைப் பிரதிபலிக்கிறது என்று அவர் எழுதுகிறார்.

சமீபத்திய ஆண்டுகளில் மஸ்க் அண்மித்து 500 பில்லியன் டாலர் செல்வவளத்தைக் குவித்துள்ள நிலையில், டெஸ்லாவில் பணியாற்றும் தொழிலாளர்களைப் பொறுத்த வரையில், இந்த “வெற்றி” என்பது உண்மையில் மிருகத்தனமான சுரண்டல் நிலைமைகளின் கீழ் தங்கள் மரணம் வரை உழைத்துக்கொள்வதை அர்த்தப்படுத்துகிறது.

உலக சோசலிச வலைத் தளம் ட்ரம்பின் ஜனாதிபதி பதவிக்காலத்தை “அமெரிக்காவில் நிலவுகின்ற நிஜமான சமூக உறவுகளுக்கு பொருத்தமாக அமெரிக்க அரசியல் மேற்கட்டுமானத்தை வன்முறையாக மறுசீரமைக்கிறது” என்று வரையறை செய்துள்ளது. அமெரிக்க ஆளும் வர்க்கம் செல்வந்த தட்டுக்களின் நலன்களுக்காக அதன் சமூக எதிர்ப்புரட்சி, பாரிய நாடுகடத்தல்கள், சர்வாதிகாரம் மற்றும் உலகப் போர் வேலைத்திட்டத்தை முன்னெடுக்க பாசிஸ்ட் ட்ரம்பைச் சார்ந்துள்ளது.

இதைத்தகையதொரு அபிவிருத்தி ஜேர்மனியிலும் நடந்து வருகிறது. ஆளும் வர்க்கம் அழைப்பு விடுத்துள்ள பெப்ருவரி முன்கூட்டிய மத்தியிலுள்ள கூட்டாட்சித் தேர்தலின் நோக்கம், உள்நாட்டிலும் வெளிநாடுகளிலும் ஜேர்மனிய மூலதனத்தின் நலன்களை மிருகத்தனமாக செயல்படுத்தும் ஒரு அதிதீவிர வலதுசாரி அரசாங்கத்திற்கு அடித்தளம் அமைப்பதாகும். வலதுசாரி ஸ்பிரிங்கர் பத்திரிகைகளின் முதன்மை செய்தித்தாள்களில் ஒன்றால் AfDக்கான மஸ்க்கின் தேர்தல் விளம்பரம் பிரசுரிக்கப்பட்டமையும், அரசியல் மற்றும் ஊடகங்களில் அதற்கு எதிர்வினையாற்றும் விதமும் இதைத் தெளிவுபடுத்துகின்றன.

பல ஊடக வர்ணனைகள் மஸ்க்கை பகிரங்கமாக பாராட்டியதுடன், வெல்ட் பத்திரிகையின் முடிவையும், அவ்விதத்தில் AfD க்கான தேர்தல் விளம்பரத்தையும் பாதுகாத்தன. Frankfurter Allgemeine Zeitung பத்திரிகையில் வெளியான ஒரு வர்ணனை, ஜேர்மன் அரசியலில் எலோன் மஸ்க்கின் “குறுக்கீடு” பற்றிய விமர்சனம் “அவருக்கு எதிரான முட்டாள்தனம்” என்று கூறியது. “X பற்றிய அவரது முரட்டுத்தனமான கருத்துக்களுக்கு மேலதிகமாக, ஜேர்மன் தேர்தல் பிரச்சாரத்தில் சொல்ல வேண்டியதை சில வார்த்தைகளில் சுருக்கமாகக் கூறியுள்ளார்” என்று வெல்ட் தெரிவித்தது.

வெல்ட் ஆம் சோன்டாக் இதழில் மஸ்க்கின் கட்டுரைக்கான ஒரு வர்ணனையில், அதன் புதிய தலைமை ஆசிரியர் ஜோன் பிலிப் பேர்கார்ட், மஸ்க்கை “எமது காலத்தின் மிகப்பெரிய தொழில்முனைவோர்களின் மேதை” என்று பாராட்டினார். மஸ்க்கின் “நோயறிதல்” “சரியானது, ஆனால் AfD யால் மட்டுமே ஜேர்மனியைக் காப்பாற்ற முடியும் என்று அவர் முன்மொழிந்த சிகிச்சை ஆபத்தானது” என்று பேர்கார்ட் குறிப்பிட்டார். அவர் AfD இன் பாசிச வேலைத் திட்டத்தைப்பற்றி இந்த மேற்கோளை காட்டவில்லை, அவர் அடிப்படையில் அதன் வேலைத்திட்டத்துடன் உடன்படுகிறார். மாறாக AfD, ரஷ்யா மற்றும் சீனாவிற்கு எதிரான ஆக்ரோஷத்தை போதியளவு கொண்டிராததையே அவர் இங்கு குறிப்பிடுகிறார்.

“அதிகாரத்துவத்தைக் குறைப்பது, கட்டுப்பாடுகளை தளர்த்துவது மற்றும் வரி வெட்டுக்கள் போன்ற கோரிக்கைகள் AfD இல் இருந்து வருகின்றன என்பதற்காக மட்டும் தவறாகிவிடாது,” என்று பேர்கார்ட் எழுதுகிறார். ஆனால், “AfD ஜேர்மனியை நிலைநிறுத்த விரும்பும் புவிசார் அரசியல் கட்டமைப்பை மஸ்க் கவனிக்கவில்லை”, அது ரஷ்யாவுடன் நல்லிணக்கத்தை காண முனைவதுடன், அமெரிக்காவை விட சீனாவுக்கு நட்பான வார்த்தைகளைக் காண்கிறது” என்று குறிப்பிட்டார்.

ஜேர்மன் அரசியல்வாதிகள், அரசாங்கப் பிரதிநிதிகள் மீதான மஸ்க்கின் தாக்குதல்களை விமர்சிக்கும்போது (உதாரணமாக, அவர் ஜேர்மன் ஜனாதிபதி ஃபிராங்க்-வால்டர் ஸ்டெய்ன்மியரை -சமூக ஜனநாயகக் கட்சி, SPD- “ஜனநாயக விரோத கொடுங்கோலன்” என்று அழைத்தார்) அதே நிலைப்பாட்டில் இருந்து அவர்கள் அவ்வாறு செய்கிறார்கள். உதாரணமாக, ட்ரம்ப் பதவியேற்ற பிறகு, SPD நாடாளுமன்றக் குழுவின் தலைவர் ரோல்ஃப் முட்செனிச், “புதிய அமெரிக்க நிர்வாகத்தின் சார்பாகவும் தேர்தல் பிரச்சாரத்தில் மீண்டும் மீண்டும் அவமதிப்பு, அவதூறு மற்றும் குறுக்கீடுகள் வெளிப்படுத்தப்படுகின்றனவா” என்பதை ஜேர்மன் அரசாங்கம் தெளிவுபடுத்த வேண்டும் என்று அழைப்பு விடுத்தார். மேலும், “எங்களுக்கும் அமெரிக்காவிற்கும் இடையே உள்ள கட்டுப்பாடற்ற உறவில் மட்டுமே சர்வதேச சவால்களை சமாளிக்க முடியும் என்பதால், இது குறித்து தெளிவு தேவை” என்று அவர் குறிப்பிட்டார்.

இதன் பொருள் சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி உள்ளது. அட்லாண்டிக் கடல்கடந்த பதட்டங்கள் மற்றும் ஜேர்மனிக்கும் ஐரோப்பாவிற்கும் எதிரான வர்த்தகப் போர் நடவடிக்கைகள் பற்றிய ட்ரம்பின் அச்சுறுத்தல்கள் இருந்தபோதிலும், ஜேர்மன் ஆளும் வர்க்கம், ரஷ்யாவிற்கும் மற்றும் உலகெங்கிலும் போர் ஆதரவுக் கொள்கையை அதிகரிக்கவும் ஜேர்மன் ஏகாதிபத்தியத்தின் நலன்களை ஊக்குவிப்பதற்கும் அமெரிக்க பாசிசத்துடன் (குறைந்தபட்சம் இப்போதைக்கு) கூட்டு வைத்துக் கொள்ள முயல்கிறது. துல்லியமாக இந்தக் கொள்கைக்குத்தான் இறுதியில் ஒரு சர்வாதிகார ஆட்சி நிறுவப்படுவதும், ஜேர்மனியிலேயே பாசிசத்திற்கு புத்துயிரூட்டுவதும் தேவைப்படுகிறது.

முன்னணி செய்தி வார இதழான Der Spiegel இன் தற்போதைய தலையங்கத்தில், அப்பத்திரிகையின் தலைமை பதிப்பாசிரியர் டிர்க் குர்ப்ஜுவைட் கடந்த ஆண்டு ஜேர்மனி “சுருங்கி” விட்டதாக குறை கூறுகிறார். மேலும், உலக அரசியலில் ஒரு குறைவான பிரதிநிதித்துவத்திற்கான மாறும் பாதையில் இருந்த ஜேர்மனி, தன்னை ஒரு நடுத்தர அளவிலான சக்தி என்று இனியும் அழைக்க முடியாது. “இந்த கண்டுபிடிப்பானது, வசந்த காலத்தில் பதவியேற்கவுள்ள புதிய மத்திய அரசாங்கத்திற்கு இன்றியமையாத பணியாகும். இதற்கு பொருளாதார ரீதியாகவும், அரசியல் ரீதியாகவும் வளர்ச்சியை நோக்கிய திருப்பம் தேவை” என்று அவர் கூறுகிறார்.

ஜேர்மனியின் “குறைவான பிரதிநிதித்துவத்திற்கான முக்கிய காரணங்களில்” ஒன்றாக “வரலாற்று ஆவேசம் மற்றும் வரலாற்று மறதி ஆகியவற்றின் கொச்சையான கலவையை” குர்ப்ஜுவைட் அடையாளம் கண்டார். இந்த நாட்டில், “மற்ற இடங்களை விட, வரலாறு அரசியலை மிகவும் வலுவாக ஆணையிடுகிறது, இது பெரும்பாலும் சுய கட்டுப்பாட்டிற்கு வழிவகுக்கிறது” என்று குறிப்பிடுகிறார்.

உதாரணமாக, “நீண்ட தூர ஆயுதங்களுடன் உக்ரேனுக்கு போதுமான ஆயுத விநியோகம் இல்லை ... நாஜி ஜேர்மனி சோவியத் ஒன்றியத்தின் மீது படையெடுத்து அழிப்பில் ஈடுபட்டது என்ற உண்மையால் நியாயப்படுத்தப்படுகிறது. எனவே, ஜேர்மன் ஏவுகணைகள் மாஸ்கோவைத் தாக்க அனுமதிக்கக் கூடாது” என்று அவர் குறிப்பிடுகிறார்.

தாராளவாத ஜனநாயகக் கட்சியின் (FDP) தலைவர் கிறிஸ்டியன் லிண்ட்னர் வெளியிட்ட “மஸ்க்கிற்கு அதிக தைரியம்” என்ற சுலோகத்திற்கு ஒப்பாக, ஊடகங்களால் ஆர்வத்துடன் எடுத்துக் கொள்ளப்பட்ட குர்ப்ஜுவைட்டின் கருத்துரைக்கு “ஹிட்லருக்கு அதிக தைரியம்” என்று தலைப்பிடலாம். அவர் எழுதுகிறார், ஜேர்மனியிடம் இல்லாதது என்னவெனில், “அத்தியாவசிய கொள்கை விடயங்களுக்கான நிதானமான, நன்கு சிந்திக்கப்பட்ட மூலோபாயங்கள், மாபெரும் மூலோபாயங்கள்” ஆகும். அடுத்த கூட்டாட்சி அரசாங்கம், “உள்நாட்டு பாதுகாப்புக்கு கூடுதலாக, நீடித்த வளர்ச்சி மற்றும் உலகில் ஜேர்மனியின் நிலை ஆகியவற்றில் கவனம் செலுத்த வேண்டும்.”

ஜேர்மனி உலகில் ஒரு பெரிய பாத்திரத்தை வகிக்க வேண்டும் மற்றும் உள்நாட்டு மற்றும் சமூகக் கொள்கையில் தொடர்புடைய “புதிய சகாப்தம்” (Zeitenwende) அனைத்து மக்களிடமிருந்தும் குர்ப்ஜுவைட்டிலிருந்தும் வர வேண்டும் என்ற அழைப்பு, ஆளும் வர்க்கத்தின் உலகப் போர் மற்றும் பாசிசத்தை நோக்கித் திரும்புவது சில காலமாக திட்டமிட்டு தயாரிக்கப்பட்டு வருகிறது என்ற உண்மையை அடிக்கோடிட்டுக் காட்டுகிறது .

2014 மியூனிக் பாதுகாப்பு மாநாட்டில் அப்போதைய கிறிஸ்தவ ஜனநாயகக் கட்சி மற்றும் SPD ஆகியவற்றின் பெரும் கூட்டணியின் பிரதிநிதிகள் இராணுவக் கட்டுப்பாட்டின் முடிவைப் பிரகடனப்படுத்திய சிறிது காலத்திற்குப் பிறகு, குர்ப்ஜுவைட் தான், Der Spiegel பத்திரிகையில் “குற்றவியல் கேள்வி வரலாற்றாசிரியர்களை பிரிக்கிறது” என்ற இழிவான கட்டுரையை வெளியிட்டார்.

அதில், முதலாம் உலகப் போரின் பிரதான குற்றவாளிகளில் ஜேர்மன் குடியரசும் ஒன்று என்பதை முதலாம் உலகப் போரில் ஜேர்மனியின் நோக்கங்கள் என்ற தனது படைப்பில் கவனமாக எடுத்துக்காட்டியிருந்த வரலாற்றாசிரியர் ஃபிரிட்ஸ் பிஷ்ஷரை குர்ப்ஜுவைட் தாக்கினார். ஃபிஷரின் வாதங்கள் “கொள்கையளவில் மூர்க்கத்தனமானவை” என்று கூறிய ஹம்போல்ட் பல்கலைகழக பேராசிரியர் எமரிட்டஸ் ஹெர்பிரைட் மன்க்லரை குர்ப்ஜுவைட் மேற்கோள் காட்டினார்.

இரண்டாம் உலகப் போரின் போது ஜேர்மனியின் குற்றங்கள் தொடர்பாக, குர்ப்ஜுவெய்த், 2016 இல் இறந்த நாஜி அனுதாபியான ஏர்ன்ஸ்ட் நோல்டவை விவாதத்திற்குள் அறிமுகப்படுத்தினார். 1980 களில் வரலாற்றாசிரியர்களின் சர்ச்சையின் போது, யூத இனப்படுகொலை சோவியத் ஒன்றியத்திற்கான ஒரு நியாயமான எதிர்வினை என்று நோல்ட ஏற்கனவே அறிவித்திருந்தார். பேர்லின் “வரலாற்றாசிரியரும்” நோல்டவின் ஆதரவாளருமான ஜோர்க் பார்பெரோவ்ஸ்கியை குர்ப்ஜுவைட் பின்வருமாறு மேற்கோளிட்டார்: “ஹிட்லர் மனநோயாளி இல்லை, அவர் வக்கிரமானவர் அல்ல. யூதர்களை நிர்மூலமாக்குவது குறித்து அவரது மேசையில் மக்கள் பேசுவதை அவர் விரும்பவில்லை.”

ஹிட்லர் மற்றும் நாஜிசத்தின் இந்த அருவருப்பூட்டும் இந்த அற்பமாக்கல் இடம்பெற்று சுமார் 11 ஆண்டுகளுக்குப் பின்னர், ஜேர்மன் சோசலிச சமத்துவக் கட்சி (SGP) மற்றும் அதன் இளைஞர் அமைப்பான IYSSE அப்போது விடுத்த எச்சரிக்கைகள் முழுமையாக ஊர்ஜிதம் செய்யப்பட்டுள்ளன. ஜேர்மன் ஏகாதிபத்தியத்தின் வரலாற்றுக் குற்றங்களைக் குறைத்துக் காட்டுவதானது, ஒரு ஏகாதிபத்திய உலகப் போர் கொள்கைக்கு அது திரும்புவதற்கும் மற்றும் தொழிலாள வர்க்கத்தில் அதிகரித்து வரும் எதிர்ப்புக்கு எதிராக முதலாளித்துவ செல்வந்த தட்டுக்களின் தனிச்சலுகைகளைப் பாதுகாக்க ஒரு பாசிசவாத ஆட்சியை ஸ்தாபிப்பதற்கும் சேவையாற்றுகிறது என்பதை குறிக்கிறது.

இந்த அபிவிருத்தியானது, பிரமாண்டமான வர்க்கப் போராட்டங்களை நிகழ்ச்சிநிரலில் இருத்துகிறது. அரசியல்வாதிகள், நிர்வாகம் மற்றும் தொழிற்சங்க அதிகாரத்துவத்திற்கு இடையே கிறிஸ்துமஸுக்கு சற்று முன்னதாக உடன்பாடு காணப்பட்ட வோல்ஸ்வாகன் நிறுவனத்தில் 35,000ம் தொழிலாளர்களின் பாரிய வேலைநீக்கங்கள் மற்றும் ஏறத்தாழ 20 சதவீத கூலி வெட்டுக்கள் ஆகியவை, எஞ்சியிருக்கும் அனைத்து சமூக தேட்டங்களையும் நசுக்குகின்ற நோக்கம் கொண்ட தொழிலாள வர்க்கத்திற்கு எதிரான ஒரு முழு-வீச்சிலான போருக்கு வெறும் முன்னறிவிப்பாக மட்டுமே உள்ளன.

“ஒரு புரட்சிகரத் தலைமை மற்றும் ஒரு சோசலிச முன்னோக்குடன்” அபிவிருத்தி அடைந்து வருகின்ற பாரிய எதிர்ப்பை எவ்வாறு ஆயுதபாணியாக்குவது என்பதே “தீர்க்கமான கேள்வி” என்பதை இந்த தேர்தல் தொடர்பாக SGP இன் அழைப்பு வலியுறுத்துகிறது. “வெகுஜனங்கள் சுயாதீனமாக அரசியல் நிகழ்ச்சிப்போக்கில் தலையிட்டு, பெரிய வங்கிகள் மற்றும் பெருநிறுவனங்களின் சொத்துக்களைப் பறிமுதல் செய்து அவற்றை ஜனநாயகக் கட்டுப்பாட்டின் கீழ் வைத்தால் மட்டுமே, போரையும் சமூக பேரழிவையும் நிறுத்த முடியும்.”